Psycholog przedszkolny

mgr Beata Zawadzka

Godziny pracy psychologa

Dodatkowo konsultacje dla rodziców:

Czwartek 15.30-16.30

KIM JEST PSYCHOLOG PRZEDSZKOLNY?

 Psycholog w przedszkolu zajmuje się przede wszystkim rozpoznawaniem i analizowaniem przyczyn niepowodzeń i trudności dzieci i ich rodzin.

Zadaniem psychologa przedszkolnego jest przede wszystkim:

• prowadzenie obserwacji dzieci w trakcie codziennego funkcjonowania w przedszkolu oraz wsparcie w chwili doświadczania przez nie trudności;
• działania diagnostyczne: rozpoznawanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dzieci;
• budowanie kontaktu z dziećmi, który zapewni im poczucie bezpieczeństwa
  i zrozumienia;
• udzielanie pomocy psychologicznej dzieciom na terenie przedszkola – prowadzenie zajęć indywidualnych oraz zajęć grupowych;
• współpraca z rodzicami, wychowawcami i najbliższym otoczeniem dziecka;
• prowadzenie indywidualnych konsultacji z rodzicami;
• kierowanie rodziców dzieci do specjalistycznych placówek, Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej w przypadku zidentyfikowania potrzeby diagnozy dziecka.

Psycholog oferuje wsparcie w sytuacjach:

• trudności wychowawczych (m.in. porady wychowawcze, strategie wzmacniania i wygaszania zachowań niepożądanych, nadużywanie urządzeń mobilnych);
• sytuacje kryzysowe (m.in. przemoc, żałoba, rozwód, wydarzenia traumatyczne);
• zaburzeń zachowania (m.in. agresja, zachowania opozycyjno- buntownicze);
• zaburzeń lękowych (m.in. nadmierne wycofanie, przedłużające się trudności adaptacyjne);
• zaburzeń emocjonalnych i społecznych (m.in. deficyt umiejętności społecznych);
• innych sytuacjach trudnych dla dziecka i całego systemu rodzinnego.

Zajęcia z psychologiem w przedszkolu

Psycholog prowadzi zajęcia z dziećmi objętymi pomocą psychologiczno-pedagogiczną w formie indywidualnej lub grupowej. W zależności od zidentyfikowanej przyczyny, zajęcia mogą być ukierunkowane na rozwój funkcji poznawczych dziecka (doskonalenie uwagi i koncentracji, rozwijanie mowy, percepcji, pamięci czy myślenia) bądź  na rozwijaniu kompetencji emocjonalno-społecznych. Wspieranie dziecka w rozpoznawaniu emocji własnych i innych osób, identyfikowaniu przyczyn własnych stanów emocjonalnych, rozwijaniu samoregulacji emocjonalnej czy nawiązywaniu pozytywnych relacji rówieśniczych.