Ćwiczenia lewopółkulowe i ich wpływ na mowę



U większości populacji – osób praworęcznych ośrodki odpowiadające za mówienie i rozumienie mowy zlokalizowane są w lewej półkuli mózgu. Lewa półkula odpowiada za wspomniane już funkcje językowe – mówienie, rozumienie mowy, liczenie, pisanie, logiczne myślenie, analizowanie. Jest ona najbardziej aktywna wówczas, gdy człowiek wypowiada się, pisze, liczy w pamięci czy uważnie kogoś słucha. Zatem lewa półkula działa według ścisłego planu. Analizuje, porównuje, strukturalizuje. Ma również związek z przetwarzaniem linearnym czyli porządkowaniem od lewej do prawej strony.

Natomiast prawa półkula ma nieco inne umiejętności. Możemy powiedzieć, że „nie lubi” planu, ale spontaniczność. Kieruje się intuicją, przeczuciami. Odpowiada za naszą  kreatywność, myślenie abstrakcyjne, wyobraźnię, zdolności muzyczne, plastyczne i artystyczne.  Dowodzi percepcją przestrzenną, mimiką i emocjami (odpowiada za rozpoznawanie i generowanie ekspresji oraz odczuwanie negatywnych stanów emocjonalnych). W prawej półkuli znajdują się także ośrodki językowe, ale te, które sprawiają, że rozumiemy m.in. metafory, potrafimy śmiać się z dowcipów.

Zatem, jak stymulować lewą półkulę mózgu? Oczywiście ćwiczeniami lewopółkulowymi, do których zaliczamy: sekwencje, szeregi, kodowanie, relacje.

Sekwencje– to nic innego jak uporządkowany odpowiednio ciąg elementów, symboli, znaków. Taki ciąg musi być ułożony w narzuconej kolejności i według określonej reguły, np. układamy klocek żółty, zielony i niebieski, dziecko musi kontynuować powtarzalność tego wzoru. Mało kto zastanawia się nad tym, że sekwencje towarzyszą nam praktycznie codziennie. Chociażby w codziennych czynnościach, takich jak: branie kąpieli czy przygotowanie kanapki. Definicja sekwencji odzwierciedla porządek znaków językowych – mówionych i pisanych, dlatego tak ważne w procesie terapii wszystkich dzieci są ćwiczenia porządkowania.

Szeregi- są ciągiem elementów ustawionych obok siebie w linii prostej, zgodnie z przyjętym kryterium (wielkości, intensywności barwy czy stopniowego domykania rysunku).

Dzięki linearnemu porządkowi głosek w słowach i liter w wyrazach zapisanych możliwe jest budowanie znaczeń. Jakiekolwiek zakłócenie tego porządku nadaje inny sens wypowiedzi (kot: kto; nos: son).

Kodowanie – umiejętność kodowania, pozwala zrozumieć, że znak może przedstawiać rzecz, osobę, działanie. Ćwiczenie kodowania wymaga prostej sprawności wybierania z określonego zbioru symboli jakiegoś prostego znaku, który zastępuje obrazek. Kodowanie jest ważnym ćwiczeniem porządku linearnego, spostrzegania od lewej do prawej strony (tak jak czytamy) i zrozumienia zasady oznaczania.

Relacje– relacja przedstawia zależność między dwoma bądź większą liczbą elementów (osób, przedmiotów, cech). Najistotniejszą umiejętnością jest dostrzeganie różnic i związków. Sprawności te są istotne do opanowania języka mówionego i pisanego, ale także relacji społecznych, umiejętności kategoryzowania i zrozumienia relacji przyczynowo- skutkowych.

Ćwiczenia lewopółkulowe to fantastyczny trening dla rozwijającego się umysłu, ale także i świetna zabawa!

Beata Zawadzka, neurologopeda

 

Kontakt

Telefon
89 764 13 88
Adres
gen. Józefa Bema 49, 11-200 Bartoszyce
Skip to content